Το όνομα μου είναι Μοχάμετ, κατάγομαι από το Ραμπάτ που είναι και η
> πρωτεύουσα του Μαρόκου.
> Έφυγα ξαφνικά ένα βράδυ γιατί είχα πρόβλημα με την αστυνομία, μετά από
> ληστεία που είχα κάνει σε τουρίστα μαζί με έναν άλλο φίλο μου. Αυτόν τον
> έπιασαν όμως.
> Ξεκίνησα με 2 χιλιάδες δολάρια στη τσέπη και προσπάθησα να περάσω με
> μερικούς άλλους με βάρκα στην Ισπανία, για να πάω από ´κει στην Γαλλία και
> στο Παρίσι που εκεί έχω συγγενείς αλλά και πολλούς φίλους.
> Πως βρέθηκες από το Γιβραλτάρ και την προσπάθεια να περάσεις Ισπανία στην
> Ελλάδα?
> Μας κορόιδεψε ο άνθρωπός που είχε την βάρκα στο Τανγκλέρ. Μας είπε πως θα
> μας πάει απέναντι στην Ισπανία και του δώσαμε όλοι λεφτά, εμένα μου πήρε
> 1000 δολάρια, γιατί του είπα πως δεν έχω άλλα μαζί μου.
> Αντί όμως να πάει βόρεια, πήγε ανατολικά. Εμείς δεν το καταλάβαμε καθόλου,
> γιατί το μόνο που βλέπαμε ήταν θάλασσα και τίποτα άλλο.
> Πόσοι είσαστε στη βάρκα?
> Περίπου 20 άτομα. Νομίζω 8-9 Μαροκινοί 18 με 20 χρονών οι άλλοι ήταν από
> άλλες αφρικανικές χώρες και είχαν και ένα κοριτσάκι μαζί τους πολύ μικρό.
> Τελικά που σας άφησε?
> Δίπλα στην Αλγερία.
> Από κεί γνωρίσαμε κάποιον που μας είπε πως μπορεί να μας πάει στην Γαλλία
> μέσω Ελλάδας. Και εκεί χωρίσαμε άλλοι πήγαν να βρουν τρόπο να γυρίσουν
> καθώς δεν είχαν άλλα λεφτά,κι άλλοι άρχισαν να ψάχνουν για καλύτερες
> τιμές.
> Εγώ έμεινα γιατί πίστεψα πως στην Ελλάδα θα μας έδιναν χαρτιά πρόσφυγα, αν
> λέγαμε πως είμαστε από την Παλαιστίνη. Έτσι μας είπε
> Του έδωσα 500 δολάρια για να με βοηθήσει να πάω στην Τυνησία. Τα υπόλοιπα
> λεφτά που είχα γύρω στα 300 δολάρια τα έδωσα σε άλλον για να περάσω με
> βάρκα προς την Κρήτη.
> Μετά από 1 εβδομάδα τελικά πάτησα σε Ευρωπαϊκό έδαφος και πίστευα πως όλα
> θα άλλαζαν.
> Μας έπιασε το λιμενικό και μας πήγαν σε ένα κέντρο όπου και μας ανέκριναν.
> Εγώ και κάτι άλλα παιδία δηλώσαμε πρόσφυγες από την Παλαιστίνη, κάτι άλλοι
> μαύροι είπαν ψέματα πως είναι Σομαλοί, αλλά ήταν από την Νιγηρία και
> Σενεγαλέζοι.
> Μας έδωσαν κάτι χαρτιά και μας είπαν πως πρέπει να φύγουμε από την Ελλάδα
> σε 3 μήνες.
Φύγαμε σχεδόν όλοι για την Αθήνα. Τελικά στην
> Αθήνα βρήκα πολλούς γνωστούς μου από το Μαρόκο, που νόμιζα πως ήταν στη
> Γαλλία.
> Με μάθανε τα κόλπα και τις περιοχές. Άρχισα να κλέβω μαζί τους στην αρχή
> τσάντες από γυναίκες και κινητά
> από άτομα που δεν θα μας προλάβαιναν να μας πιάσουν αν έτρεχαν πίσω μας.
> Οι γυναίκες και οι ηλικιωμένοι είναι οι καλύτερη στόχοι.
> Μετά τα πουλούσαμε αν ήταν κινητά στη Ζήνωνος και στην Πειραιώς σε
> καταστήματα μεταναστών και αν ήταν λεφτά μέσα στην τσάντα τα μοιραζόμασταν
> στα πρώτα παρκάκια που βρίσκαμε μπροστά μας..
> Πάντα κοιτάμε να αιφνιδιάσουμε, εκεί που δεν το περιμένει κανείς.
> Αλλάζουμε ξαφνικά κατεύθυνση και πέφτουμε πάνω του. Συνήθως είμαστε 2 ή 3
> μαζί.
> Με κινητά ενημερώνει ο ένας τον άλλον, για το που θα χτυπήσουμε.
> Συνήθως στο κέντρο και ψάχνουμε για άτομα που καταλαβαίνουμε πως
> φοβούνται, όταν μας βλέπουν.
> Για τις χρυσές αλυσίδες μας δίνουν γύρω στα 10 ευρώ στη Σοφοκλέους οι
> Ιρακινοί.
> Στην Αθήνα πόσοι ακόμα κάνουν αυτή την δουλειά?
> Είναι πάρα πολύ, ακόμα και καινούργιοι που έρχονται, ακόμα και από άλλες
> χώρες έρχονται μαζί μας μέχρι να βρουν τρόπο να φύγουν από την Ελλάδα,
> αυτό κάνουν για να ζουν.
> Τα αυτοκίνητα οι αλυσίδες και οι τσάντες, είναι το μόνο που μας δίνει
> λεφτά. Για δουλειά δεν μας παίρνει κανένας εδώ.
> Ξέρουμε ότι δεν μπορούν να μας απελάσουν, ούτε να μας βάλουν φυλακή για
> μικρές ποινές.
> Εμένα με έχουν πιάσει πάνω από 5 φορές και φυλακή δεν έχω πάει, γιατί
> αλλάζω χαρτιά αμέσως μετά την αναστολή.
> Πρώτα στην αρχή μας χτυπούσε η αστυνομία, τώρα εντάξει δεν υπάρχει
> πρόβλημα, όλα είναι νορμάλ.
> Τώρα κάθε μέρα έρχονται κι άλλοι, και έρχονται και δια μέσου Τουρκίας.
> Πάνε εκεί αεροπορικώς, κλείνουν ξενοδοχεία μέσω ίντερνετ για διακοπές,
> αλλά μετά περνάνε εδώ με βάρκες. Όλα γίνονται πιο οργανωμένο τώρα. Με
> εμένα ήταν άλλη περίπτωση γιατί με κυνηγούσε η αστυνομία.
> Με τα ναρκωτικά στο κέντρο τι συμβαίνει?
> Δεν υπάρχουν πολλοί Μαροκινοί που να πουλάνε, είναι λίγοι.
> Οι μαύροι και οι Αλγερινοί με τους Αφγανούς ασχολούνται. Και οι Αλβανοί
> έχουν δουλειές με αυτούς..
> Οι Αλβανοί μπορεί και να σε σκοτώσουν αν τους πειράξεις.
> Δεν τους πλησιάζουμε αυτούς είναι επικίνδυνοι.
> Κανέναν πρεζάκια ναι, αν τον πετύχουμε μόνο του, του παίρνουμε ότι έχει
> πάνω του.
> Με τους Έλληνες τι πρόβλημα έχετε?
> Κοίτα με τους Έλληνες δεν έχουμε κανένα κοινό. Είμαστε τελείως
> διαφορετικοί σαν άνθρωποι.
> Εμείς πιο πολύ νιώθουμε Γάλλοι παρά κάτι άλλο. Ούτε και θέλει κανένας
> Μαροκινός από όσους ξέρω να μείνει εδώ. Εδώ νιώθουμε πιο πολύ σαν
> κρατούμενοι στην χώρα σας. Για αυτό και υπάρχει μια οργή για οτιδήποτε
> ελληνικό.
> Εντάξει αλλά οι Έλληνες πολίτες τι φταίνε, που εσείς έχετε εγκλωβιστεί
> εδώ?
> Δεν φταίνε, αλλά σκέψου εμείς δεν έχουμε τίποτα ενώ αυτοί έχουν τα πάντα,
> χωρίς να το αξίζουν.
> Από όσο έχω δει μέχρι τώρα οι Έλληνες είστε λαός που δεν κάνει τίποτα
> σωστά. Δεν έχετε δουλειές, δεν έχετε πολιτικούς και ο καθένας κοιτάει την
> δουλειά του. Εμείς βοηθάμε ο ένας τον άλλον.
> Και έχετε και πολλούς ναρκομανείς και gay.
> Συνέχεια μας πλησιάζουν οι gay και μας δίνουν λεφτά να πάμε μαζί τους.
> Ειδικά στην περιοχή του Μεταξουργείου κοντά στου Ψυρρή.
> Θα φύγεις από την Ελλάδα?
> Θα ξαναπροσπαθήσω,έ χω πάει 2 φορές στην Πάτρα αλλά μας έπιασαν και μας
> γύρισαν πίσω.
> Εκεί κάνουν κουμάντο οι Αφγανοί. Αν δεν τα έχεις καλά μαζί τους, δεν
> πλησιάζεις στο λιμάνι.
> Στην Αθήνα ποιοι σας βοηθάνε?
> Είναι κάποιοι που εργάζονται σαν εθελοντές σε κάποιες οργανώσεις για τα
> ανθρώπινα δικαιώματα. Εγώ γνώρισα δυο από αυτούς στο παλιό εφετείο, που
> έμενα στην αρχή, μέχρι να μας διώξουν. Εκεί μας είπαν ποια είναι τα
> δικαιώματα μας και τι να κάνουμε όταν μας πιάνει η αστυνομία.
> Έλληνες ήταν?
> Ναι, αλλά από ότι κατάλαβα δεν τους ενδιέφερε και τόσο πολύ η Ελλάδα. Πιο
> πολύ ήθελαν να βοηθήσουν τα παιδιά που έμεναν στο εφετείο. Τώρα αν θέλουμε
> κάτι πάμε στα Εξάρχεια στον χώρο μεταναστών που υπάρχει εκεί. Μας βοηθάνε
> και μας ενημερώνουν για όλα κάποια παιδιά που είναι αναρχικοί
Στα επεισόδια που έγιναν για το "κοράνι" είχες πάει?
> Είχα πάει άλλα έφυγα, γιατί όταν πήγα είχε έρθει η αστυνομία και μας
> διέλυσε.
> Ήμουν όμως στα επεισόδια τότε που σκότωσαν ένα παιδί οι αστυνομικοί. Εκεί
> κλέψαμε πολλά καταστήματα.
> Σπάγαμε τα τζάμια και μπαίναμε μέσα. Αλβανοί, Πακιστανοί, εμείς και όλοι
> οι άλλοι, ότι μας άρεσε σπάζαμε την τζαμαρία και μπαίναμε μέσα.
> Είχα βρεθεί με 10 τζάκετ και πολλά αθλητικά παπούτσια.
> Τώρα που ζεις?
> Μένω μαζί με 4 άλλους Μαροκινούς σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι στις
> γραμμές του τραίνου.
> Κοντά στην Λένορμαν.
> Και ελπίζω φέτος πριν πιάσουν τα κρύα να έχω καταφέρει να φύγω. Βρήκαμε
> έναν Ιρακινό στο Αγ.Παντελεήμονα που μας είπε πως μπορεί να δώσει
> διαβατήρια για να πάμε στην Γαλλία. Αλλά θέλει 3.000 ευρώ. Τα έχω μαζέψει,
> αλλά θέλω και κάποια ακόμα για τις πρώτες μέρες που θα είμαι στο Παρίσι.
> Μόλις τα μαζέψω, θα φύγω.
Αυτά ήταν μερικά από όσα μας είπε ένας
> Μαροκινός, που πιάσαμε όταν προσπάθησε να κλέψει μια γυναίκα κοντά στο
> Μετρό του Μεταξουργείου.
> Τελικά η γυναίκα δεν του έκανε μήνυση (κάτι που δεν το περίμενε),μας
> εξομολογήθηκε σχεδόν τα πάντα καθώς μόλις του μιλήσαμε στα Γαλλικά (ο
> ρεσεψιονίστ ξενοδοχείου) λύθηκε η γλώσσα του αμέσως.
> Είπε και άλλα πράγματα, αλλά τα κρίνω ανούσια να σας τα παρουσιάσω.
> Αυτό που μου έμεινε είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι ρατσιστές και δεν
> νιώθουν τίποτα για κανέναν άλλον, μόνο για τους "δικούς τους".
> πρωτεύουσα του Μαρόκου.
> Έφυγα ξαφνικά ένα βράδυ γιατί είχα πρόβλημα με την αστυνομία, μετά από
> ληστεία που είχα κάνει σε τουρίστα μαζί με έναν άλλο φίλο μου. Αυτόν τον
> έπιασαν όμως.
> Ξεκίνησα με 2 χιλιάδες δολάρια στη τσέπη και προσπάθησα να περάσω με
> μερικούς άλλους με βάρκα στην Ισπανία, για να πάω από ´κει στην Γαλλία και
> στο Παρίσι που εκεί έχω συγγενείς αλλά και πολλούς φίλους.
> Πως βρέθηκες από το Γιβραλτάρ και την προσπάθεια να περάσεις Ισπανία στην
> Ελλάδα?
> Μας κορόιδεψε ο άνθρωπός που είχε την βάρκα στο Τανγκλέρ. Μας είπε πως θα
> μας πάει απέναντι στην Ισπανία και του δώσαμε όλοι λεφτά, εμένα μου πήρε
> 1000 δολάρια, γιατί του είπα πως δεν έχω άλλα μαζί μου.
> Αντί όμως να πάει βόρεια, πήγε ανατολικά. Εμείς δεν το καταλάβαμε καθόλου,
> γιατί το μόνο που βλέπαμε ήταν θάλασσα και τίποτα άλλο.
> Πόσοι είσαστε στη βάρκα?
> Περίπου 20 άτομα. Νομίζω 8-9 Μαροκινοί 18 με 20 χρονών οι άλλοι ήταν από
> άλλες αφρικανικές χώρες και είχαν και ένα κοριτσάκι μαζί τους πολύ μικρό.
> Τελικά που σας άφησε?
> Δίπλα στην Αλγερία.
> Από κεί γνωρίσαμε κάποιον που μας είπε πως μπορεί να μας πάει στην Γαλλία
> μέσω Ελλάδας. Και εκεί χωρίσαμε άλλοι πήγαν να βρουν τρόπο να γυρίσουν
> καθώς δεν είχαν άλλα λεφτά,κι άλλοι άρχισαν να ψάχνουν για καλύτερες
> τιμές.
> Εγώ έμεινα γιατί πίστεψα πως στην Ελλάδα θα μας έδιναν χαρτιά πρόσφυγα, αν
> λέγαμε πως είμαστε από την Παλαιστίνη. Έτσι μας είπε
> Του έδωσα 500 δολάρια για να με βοηθήσει να πάω στην Τυνησία. Τα υπόλοιπα
> λεφτά που είχα γύρω στα 300 δολάρια τα έδωσα σε άλλον για να περάσω με
> βάρκα προς την Κρήτη.
> Μετά από 1 εβδομάδα τελικά πάτησα σε Ευρωπαϊκό έδαφος και πίστευα πως όλα
> θα άλλαζαν.
> Μας έπιασε το λιμενικό και μας πήγαν σε ένα κέντρο όπου και μας ανέκριναν.
> Εγώ και κάτι άλλα παιδία δηλώσαμε πρόσφυγες από την Παλαιστίνη, κάτι άλλοι
> μαύροι είπαν ψέματα πως είναι Σομαλοί, αλλά ήταν από την Νιγηρία και
> Σενεγαλέζοι.
> Μας έδωσαν κάτι χαρτιά και μας είπαν πως πρέπει να φύγουμε από την Ελλάδα
> σε 3 μήνες.
Φύγαμε σχεδόν όλοι για την Αθήνα. Τελικά στην
> Αθήνα βρήκα πολλούς γνωστούς μου από το Μαρόκο, που νόμιζα πως ήταν στη
> Γαλλία.
> Με μάθανε τα κόλπα και τις περιοχές. Άρχισα να κλέβω μαζί τους στην αρχή
> τσάντες από γυναίκες και κινητά
> από άτομα που δεν θα μας προλάβαιναν να μας πιάσουν αν έτρεχαν πίσω μας.
> Οι γυναίκες και οι ηλικιωμένοι είναι οι καλύτερη στόχοι.
> Μετά τα πουλούσαμε αν ήταν κινητά στη Ζήνωνος και στην Πειραιώς σε
> καταστήματα μεταναστών και αν ήταν λεφτά μέσα στην τσάντα τα μοιραζόμασταν
> στα πρώτα παρκάκια που βρίσκαμε μπροστά μας..
> Πάντα κοιτάμε να αιφνιδιάσουμε, εκεί που δεν το περιμένει κανείς.
> Αλλάζουμε ξαφνικά κατεύθυνση και πέφτουμε πάνω του. Συνήθως είμαστε 2 ή 3
> μαζί.
> Με κινητά ενημερώνει ο ένας τον άλλον, για το που θα χτυπήσουμε.
> Συνήθως στο κέντρο και ψάχνουμε για άτομα που καταλαβαίνουμε πως
> φοβούνται, όταν μας βλέπουν.
> Για τις χρυσές αλυσίδες μας δίνουν γύρω στα 10 ευρώ στη Σοφοκλέους οι
> Ιρακινοί.
> Στην Αθήνα πόσοι ακόμα κάνουν αυτή την δουλειά?
> Είναι πάρα πολύ, ακόμα και καινούργιοι που έρχονται, ακόμα και από άλλες
> χώρες έρχονται μαζί μας μέχρι να βρουν τρόπο να φύγουν από την Ελλάδα,
> αυτό κάνουν για να ζουν.
> Τα αυτοκίνητα οι αλυσίδες και οι τσάντες, είναι το μόνο που μας δίνει
> λεφτά. Για δουλειά δεν μας παίρνει κανένας εδώ.
> Ξέρουμε ότι δεν μπορούν να μας απελάσουν, ούτε να μας βάλουν φυλακή για
> μικρές ποινές.
> Εμένα με έχουν πιάσει πάνω από 5 φορές και φυλακή δεν έχω πάει, γιατί
> αλλάζω χαρτιά αμέσως μετά την αναστολή.
> Πρώτα στην αρχή μας χτυπούσε η αστυνομία, τώρα εντάξει δεν υπάρχει
> πρόβλημα, όλα είναι νορμάλ.
> Τώρα κάθε μέρα έρχονται κι άλλοι, και έρχονται και δια μέσου Τουρκίας.
> Πάνε εκεί αεροπορικώς, κλείνουν ξενοδοχεία μέσω ίντερνετ για διακοπές,
> αλλά μετά περνάνε εδώ με βάρκες. Όλα γίνονται πιο οργανωμένο τώρα. Με
> εμένα ήταν άλλη περίπτωση γιατί με κυνηγούσε η αστυνομία.
> Με τα ναρκωτικά στο κέντρο τι συμβαίνει?
> Δεν υπάρχουν πολλοί Μαροκινοί που να πουλάνε, είναι λίγοι.
> Οι μαύροι και οι Αλγερινοί με τους Αφγανούς ασχολούνται. Και οι Αλβανοί
> έχουν δουλειές με αυτούς..
> Οι Αλβανοί μπορεί και να σε σκοτώσουν αν τους πειράξεις.
> Δεν τους πλησιάζουμε αυτούς είναι επικίνδυνοι.
> Κανέναν πρεζάκια ναι, αν τον πετύχουμε μόνο του, του παίρνουμε ότι έχει
> πάνω του.
> Με τους Έλληνες τι πρόβλημα έχετε?
> Κοίτα με τους Έλληνες δεν έχουμε κανένα κοινό. Είμαστε τελείως
> διαφορετικοί σαν άνθρωποι.
> Εμείς πιο πολύ νιώθουμε Γάλλοι παρά κάτι άλλο. Ούτε και θέλει κανένας
> Μαροκινός από όσους ξέρω να μείνει εδώ. Εδώ νιώθουμε πιο πολύ σαν
> κρατούμενοι στην χώρα σας. Για αυτό και υπάρχει μια οργή για οτιδήποτε
> ελληνικό.
> Εντάξει αλλά οι Έλληνες πολίτες τι φταίνε, που εσείς έχετε εγκλωβιστεί
> εδώ?
> Δεν φταίνε, αλλά σκέψου εμείς δεν έχουμε τίποτα ενώ αυτοί έχουν τα πάντα,
> χωρίς να το αξίζουν.
> Από όσο έχω δει μέχρι τώρα οι Έλληνες είστε λαός που δεν κάνει τίποτα
> σωστά. Δεν έχετε δουλειές, δεν έχετε πολιτικούς και ο καθένας κοιτάει την
> δουλειά του. Εμείς βοηθάμε ο ένας τον άλλον.
> Και έχετε και πολλούς ναρκομανείς και gay.
> Συνέχεια μας πλησιάζουν οι gay και μας δίνουν λεφτά να πάμε μαζί τους.
> Ειδικά στην περιοχή του Μεταξουργείου κοντά στου Ψυρρή.
> Θα φύγεις από την Ελλάδα?
> Θα ξαναπροσπαθήσω,έ χω πάει 2 φορές στην Πάτρα αλλά μας έπιασαν και μας
> γύρισαν πίσω.
> Εκεί κάνουν κουμάντο οι Αφγανοί. Αν δεν τα έχεις καλά μαζί τους, δεν
> πλησιάζεις στο λιμάνι.
> Στην Αθήνα ποιοι σας βοηθάνε?
> Είναι κάποιοι που εργάζονται σαν εθελοντές σε κάποιες οργανώσεις για τα
> ανθρώπινα δικαιώματα. Εγώ γνώρισα δυο από αυτούς στο παλιό εφετείο, που
> έμενα στην αρχή, μέχρι να μας διώξουν. Εκεί μας είπαν ποια είναι τα
> δικαιώματα μας και τι να κάνουμε όταν μας πιάνει η αστυνομία.
> Έλληνες ήταν?
> Ναι, αλλά από ότι κατάλαβα δεν τους ενδιέφερε και τόσο πολύ η Ελλάδα. Πιο
> πολύ ήθελαν να βοηθήσουν τα παιδιά που έμεναν στο εφετείο. Τώρα αν θέλουμε
> κάτι πάμε στα Εξάρχεια στον χώρο μεταναστών που υπάρχει εκεί. Μας βοηθάνε
> και μας ενημερώνουν για όλα κάποια παιδιά που είναι αναρχικοί
Στα επεισόδια που έγιναν για το "κοράνι" είχες πάει?
> Είχα πάει άλλα έφυγα, γιατί όταν πήγα είχε έρθει η αστυνομία και μας
> διέλυσε.
> Ήμουν όμως στα επεισόδια τότε που σκότωσαν ένα παιδί οι αστυνομικοί. Εκεί
> κλέψαμε πολλά καταστήματα.
> Σπάγαμε τα τζάμια και μπαίναμε μέσα. Αλβανοί, Πακιστανοί, εμείς και όλοι
> οι άλλοι, ότι μας άρεσε σπάζαμε την τζαμαρία και μπαίναμε μέσα.
> Είχα βρεθεί με 10 τζάκετ και πολλά αθλητικά παπούτσια.
> Τώρα που ζεις?
> Μένω μαζί με 4 άλλους Μαροκινούς σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι στις
> γραμμές του τραίνου.
> Κοντά στην Λένορμαν.
> Και ελπίζω φέτος πριν πιάσουν τα κρύα να έχω καταφέρει να φύγω. Βρήκαμε
> έναν Ιρακινό στο Αγ.Παντελεήμονα που μας είπε πως μπορεί να δώσει
> διαβατήρια για να πάμε στην Γαλλία. Αλλά θέλει 3.000 ευρώ. Τα έχω μαζέψει,
> αλλά θέλω και κάποια ακόμα για τις πρώτες μέρες που θα είμαι στο Παρίσι.
> Μόλις τα μαζέψω, θα φύγω.
Αυτά ήταν μερικά από όσα μας είπε ένας
> Μαροκινός, που πιάσαμε όταν προσπάθησε να κλέψει μια γυναίκα κοντά στο
> Μετρό του Μεταξουργείου.
> Τελικά η γυναίκα δεν του έκανε μήνυση (κάτι που δεν το περίμενε),μας
> εξομολογήθηκε σχεδόν τα πάντα καθώς μόλις του μιλήσαμε στα Γαλλικά (ο
> ρεσεψιονίστ ξενοδοχείου) λύθηκε η γλώσσα του αμέσως.
> Είπε και άλλα πράγματα, αλλά τα κρίνω ανούσια να σας τα παρουσιάσω.
> Αυτό που μου έμεινε είναι ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι ρατσιστές και δεν
> νιώθουν τίποτα για κανέναν άλλον, μόνο για τους "δικούς τους".
> Την "συνέντευξη" την πήρε και την έγραψε φίλος που δουλεύει σε ξενοδοχείο
> του κέντρου.
> Την βάζουμε αυτούσια όπως μας την έστειλε.
> Για τυχόν παραλείψεις ή ορθογραφικά λάθη δεν φέρουμε ευθύνη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου