ΤΑ ΞΑΝΑΛΕΜΕ ΑΥΡΙΟ...

Διαδέχονται οι μέρες μου γρήγορα η μια τους την άλλη
σα να 'ναι πουλιά που κυνηγιούνται στο σούρουπο μιας ερήμου
μπερδεύονται, πέφτουνε το ένα τους πάνω στο άλλο
χτυπιούνται - σωριάζονται, γίνονται ένα σώμα οι μέρες μου.
Σφηνώνονται μες στις Κυριακές οι Δευτέρες
μπλέκονται οι μήνες καθώς τα χαρτιά της τράπουλας:
Μάρτης κι αμέσως Δεκέμβρης, Αύγουστος έπειτα
παγώνουν οι άκρες των χεριών μου καθώς ψηλαφώ το λαβύρινθο
προσπαθώντας να βάλω μετά την Κυριακή τη Δευτέρα
ή τον Απρίλη πριν απ' το Μάη.
Να χωρίσω ξανά τη βδομάδα σε εικοσιτετράωρα.

Nικηφόρος Βρεττάκος