Συχνά, θυμάμαι, οι μεγάλοι, όταν ήμουν παιδί, μιλούσαν για
το μέλλον μου. Αυτό γινόταν συνήθως στο τραπέζι. Αλλά εγώ
ούτε τους πρόσεχα, ακούγοντας ένα πουλί έξω στο δέντρο.
Ίσως γι αυτό το μέλλον μου άργησε τόσο πολύ: ήταν τόσο
αναρίθμητα τα πουλιά και τα δέντρα...
το μέλλον μου. Αυτό γινόταν συνήθως στο τραπέζι. Αλλά εγώ
ούτε τους πρόσεχα, ακούγοντας ένα πουλί έξω στο δέντρο.
Ίσως γι αυτό το μέλλον μου άργησε τόσο πολύ: ήταν τόσο
αναρίθμητα τα πουλιά και τα δέντρα...
Τάσος Λειβαδίτης
1 σχόλιο:
.....Τα βρόντηξε όλα καταγής….,΄΄λεφτά –τους΄΄ κι Εξουσία –τους….,
και χώρισαν τα τσανάκια –τους….,δουλειά –του…..και δουλειά –τους….!
Και ζούσε,πια,ανεξάρτητος….,με δικούς –του κόπους,μονάχα….,
κι έπαψε να είναι ''ο Μπούλης –τους….,Λαλάκος και Τοτός –τους''….,
που…..δεν καταδέχτηκε να τον ξαναταΐσει κανείς….,ποτέ….,
αφού,πια,ελεύθερος κι αυτεξούσιος κέρδιζε τη ζωή –του….!
Γεια….: Αλέξανδρος Ζήβας,
URL : www.alexandros-zivas.gr
….: αποκαλυπτικές ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ όλων των αποκωδικοποιητέων…..
Δημοσίευση σχολίου