Μικρός ύμνος...

Ένα κομμάτι χρυσός ως το βάθος η θάλασσα.
Ψαλιδίζει ένα ρούχο η ψυχή μου και ντύνεται
κι είναι μέσα στον άσχημο αιώνα της όμορφη.

Ήλιε, τροφέ του παντός, ήλιε ωραίε,

λαμπρέ και πανάγαθε• ευχαριστώ που τιμήθηκα
κ' εγώ με μιά gennisi, που μπορώ και σηκώνω
προς εσένα τα χέρια μου μαζί με τα δέντρα.

Νικηφόρος Βρεττάκος