ΜΑΘΗΜΑΤΑ...ΟΔΗΓΗΣΗΣ...

Κυριακάτικο πρωινό στην κουζίνα και η σύζυγος τηγανίζει αυγά. Ο σύζυγος αγουροξυπνημένος, ετοιμάζει τον καφέ, πίνει μια γουλιά και μετά πάει και στέκεται ακριβώς δίπλα από τη σύζυγο, παρατηρώντας προσεκτικά τα αυγά.


Πίνει άλλη μια γουλιά καφέ... και αρχίζει να φωνάζει πανικόβλητος:

"Πρόσεχε.... ΠΡΟΣΕΧΕ! Βάλε κι άλλο βούτυρο! Θεούλη μου! Έχεις βάλει πολλά μαζί στο τηγάνι! ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ Γύρνα τα. Γύρνα τα ΤΩΡΑ! Χρειάζονται κι άλλο βούτυρο. Μα που θα βρούμε κι άλλο ΒΟΥΤΥΡΟ; Ωραία... ΜΗ, ΠΡΟΣΕΧΕ, θα σου ΚΟΛΛΗΣΟΥΝ! Προσεκτικά... ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ! Σου είπα ΠΡΟΣΕΧΕ!
Ποτέ δεν μ΄ακούς εμένα... ΠΟΤΕ!
Γρήγορα! Γύρνα τα ΓΡΗΓΟΡΑ! Είσαι τρελή; Τα έχεις παίξει; Μην ξεχάσεις να τα αλατίσεις, όλο το ξεχνάς το αλάτι. Βάλε αλάτι. ΑΛΑΤΙ! ΒΑΛΕ ΑΛΑΤΙ ΣΟΥ ΕΙΠΑ!"

Η γυναίκα έχει μείνει αποσβολωμένη. "Τι έπαθες άνθρωπέ μου; Τι φωνάζεις μέσα στο αυτί μου;"

Ο σύζυγος ξαφνικά ηρεμεί τελείως και απαντάει: " Ήθελα να σου δείξω πως είναι να σε έχω συνοδηγό όταν οδηγάω." ! ! ! ! ! ! !