Μη χαμηλώνεις τα μάτια σου
Θέλω να έρθει το φως
Να πλημμυρίσει την όψη σου
Να το πιστέψω εντελώς
Πως τα φαντάσματα χάθηκαν
Πέθαναν οι ενοχές
Όλες οι ανέραστες μάγισσες
Ζουν επιτέλους το χθες
Αν το φεγγάρι κι ο ήλιος θα θυμηθούν
Αν το νερό κι η φωτιά φιλικά θα ζουν
Κι αν και τα πάντα θα γίνουν ασήμαντα
Θα αδιαφορώ θα γελώ κάπως ήρεμα
Γιατί μαζί σου θα έχω αποκοιμηθεί
Τα πρωινά σου τα μάτια θα έχω δει
Θα 'σαι η πεντάμορφη στο άσπρο της φόρεμα
Κι εγώ παρέα με μένα να τραγουδώ
Ξύπνημα το πρωινό
Δεν είναι ούτε η θάλασσα
Ούτε το φως είν' αυτό
Που θα μου δώσουν τη νιότη μου
Αν δε σε έχω εδώ
Αν το φεγγάρι κι ο ήλιος θα θυμηθούν
Αν το νερό κι η φωτιά φιλικά θα ζουν
Κι αν και τα πάντα θα γίνουν ασήμαντα
Θα αδιαφορώ θα γελώ κάπως ήρεμα
Γιατί μαζί σου θα έχω αποκοιμηθεί
Τα πρωινά σου τα μάτια θα έχω δει
Θα 'σαι η πεντάμορφη στο άσπρο της φόρεμα
Κι εγώ παρέα με μένα να τραγουδώ
Ξύπνημα το πρωινό
Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2009
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου