ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΗΡΘΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΝΑ ΜΕ ΕΠΙΣΚΕΦΤΕΙ

'Οταν εγώ πέφτω άρρωστος είναι ένα μπελάς γι αόλο το σπίτι, αλλά και όταν πέφτει άρρωστος ο Πεπίνο είναι ένας μπελάς για όλο το σπίτι. Πράγματι ο γιατρός που έρχεται να μας επισκεφτεί δεν είναι πολύ καλός, ένα σωρό φορές μπερδεύει τη μια αρρώστια για μια άλλη, και ο πατέρας μου πρέπει να φωνάξει ένα άλλο γιατρό που πρέπει να πληρώσει ακριβά και μετά βρίζει.
Όταν έρχεται ο γιατρός που δεν καταλαβαίνει, ο μπαμπάς το ξέρει κιόλας που δεν καταλαβαίνει, αλλά προσπαθεί το ίδιο, λέει: -Ας ελπίσουμε πως αυτή τη φορά αυτός ο μαλάκας κάτι θα καταλάβει..., αλλά αυτός πάλι δεν καταλαβαίνει. Αυτός δε λέει ότι δεν έχει καταλάβει! Και μου δίνει τα φάρμακα, όμως μετά από πέντε, έξι μέρες εγώ είμαι τάλε κουάλε όπως πριν, ή ακόμα χειρότερα, και τότε ο μπαμπάς φωνάζει το δεύτερο γιατρό.
Ο δεύτερος γιατρός λέγεται γιατρός Αρνόνε και παίρνει εκατό χιλιάδες λιρέτες!
Ο μπαμπάς είπε ότι καμιά φορά από αυτές θα φτύσει στα μούτρα τον πρώτο γιατρό!
Ο πρώτος γιατρός λέγεται Νικολέλα.
Ο μπαμπάς τα λεφτά για το δεύτερο γιατρό δε θα τα είχε, και μερικές φορές πρέπει να κάνει χρέη. Μετά τσαντίζεται και όταν πρέπει να τα ζητήσει από τον αδελφό του κι εκείνος λέει:- Αλλά έπρεπε να τον καλέσεις οπωσδήποτε το γιατρό Αρνόνε;
Η οικογένει ατου πατέρα μου είναι τσιγκούνα. Μόνο λόγια είναι. Ένας λέει πως αν αυτός θα ήτανε πλούσιος στο μπαμπά μου ένα σωρό εκατομμύρια, γιατί τον λυπάται, ένας άλλος λέει ότι αν οι δουλειές του θα πάνε καλά, εκείνος σε κείνονα θα αγοράσει ένα καινούριο αυτοκίνητο, γιατί το δικό μας είναι ένα σαράβαλο. Αλλά δε βγάζουνε μια λιρέτα ακόμη κι αν τους σκοτώνουνε. Ο μπαμπάς τους σιχαίνεται.
Όταν έρχεται ο πρώτος γιατρός νε με επισκεφτεί, κάνει αμέσως και δεν καταλαβαίνει τίποτα. Όταν έρχεται ο δεύτερος γιατρός όλη η οικογένεια τρέμει. Ο Τζουζέπε πηγαίνει να κατουρήσει. Εκείνος δε λέει λέξη, μου φαίνεται σα πεθαμένος. Εκείνος με κοιτάζει χωρίς να βγάζει τσιμουδιά, η οικογένεια τρέμει και δε βγάζει τσιμουδιά από το φόβο μήπως κάνει λάθος. Εκείνος είναι πάρα πολύ ψηλός και όταν μιλάει μας κάνει να τα κάνουμε πάνω μας από το φόβο. Αλλά βρίσκει πάντα την αρρώστια.
Όταν βγαίνει από την πόρτα ο μπαμπάς μου βρίζει την Παναγία και τα σπάει όλα.
Εγώ στο κρεβάτι κλαίω γιατί εγώ φταίω.

"ΕΓΩ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΤΗ ΒΟΛΕΨΩ"