Παρασκευή 12 Φεβρουαρίου 2010

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ...ΚΑΛΗΜΕΡΑ


Η γιαγιά μου άρχισε να περπατά 5χλμ την μέρα όταν ήταν 60. Σήμερα είναι 97 χρονών, και δεν έχουμε ιδέα που στο καλό είναι.

Εγώ ξεκινάω την γυμναστική πολύ νωρίς το πρωί, γιατί αλλιώς ο εγκέφαλος μου συνειδητοποιεί τι κάνω.

Δεν γυμνάζομαι καθόλου. Αν ο Θεός ήθελε να αγγίζουμε τα δάχτυλα των ποδιών μας, θα τα έβαζε κάπου πιο κοντά στα χέρια μας.

Μου αρέσουν οι μακρινοί περίπατοι, ειδικά όταν τους κάνουν τα άτομα που με ενοχλούν.

Έχω αγύμναστους μηρούς, αλλά ευτυχώς το στομάχι μου τους καλύπτει.

Το πλεονέκτημα του να γυμνάζεσαι καθημερινά είναι ότι πεθαίνεις υγιέστερος.

Δεν κάνω ποτέ τζόκινγκ. Κάνει τον πάγο να αναπηδά στο ποτήρι μου.

Ο γιατρός μου συνέστησε να κάνω μία βόλτα με το ποδήλατο κάθε πρωί κι εγώ του απάντησα ότι θα το ήθελα πολύ, αλλά το πρόβλημα είναι, ποιός θα με σπρώχνει;

Δεν υπάρχουν σχόλια: