Κάποια στιγμή ο πατέρας μου γύρισε και μου είπε, δεν ξέρω για ποιο λόγο: το καλό είναι παθητικό, ενώ το κακό ενεργητικό.
Ίσως να είμαι εγωιστής, όμως ενώ αγαπώ τον πατέρα μου, τη μητέρα μου, τη γυναίκα μου και τον γιό μου πάνω απ΄όλα, με βασανίζει μια μόνιμη δυσκαμψία, που με εμποδίζει να εξωτερικεύω τα συναισθήματά μου.
Η αγάπη μου είναι, κατά κάποιο τρόπο, παθητική, ίσως να θέλω απλώς να μ΄αφήνουν στην ησυχία μου ή αν είναι δυνατόν να με ξεχνάνε.
Δεν θά ΄θελα να υπολογίζω στην αγάπη τους, κι απο κείνους ζητάω να μου δώσουν την ελευθερία μου.
Όμως αυτή η ελευθερία δεν υπάρχει κι ούτε πρόκειται να υπάρξει.
Θέλω μονάχα να μ΄αφήσουν ήσυχο και να μη με θεωρούν άγιο.
Δεν είμαι ούτε άγιος ούτε άγγελος. Είμαι ένας εγωιστής που περισσότερο απ΄οτιδήποτε άλλο στον κόσμο, φοβάται μη δυστυχήσουν εκείνοι που αγαπά.
Ίσως να είμαι εγωιστής, όμως ενώ αγαπώ τον πατέρα μου, τη μητέρα μου, τη γυναίκα μου και τον γιό μου πάνω απ΄όλα, με βασανίζει μια μόνιμη δυσκαμψία, που με εμποδίζει να εξωτερικεύω τα συναισθήματά μου.
Η αγάπη μου είναι, κατά κάποιο τρόπο, παθητική, ίσως να θέλω απλώς να μ΄αφήνουν στην ησυχία μου ή αν είναι δυνατόν να με ξεχνάνε.
Δεν θά ΄θελα να υπολογίζω στην αγάπη τους, κι απο κείνους ζητάω να μου δώσουν την ελευθερία μου.
Όμως αυτή η ελευθερία δεν υπάρχει κι ούτε πρόκειται να υπάρξει.
Θέλω μονάχα να μ΄αφήσουν ήσυχο και να μη με θεωρούν άγιο.
Δεν είμαι ούτε άγιος ούτε άγγελος. Είμαι ένας εγωιστής που περισσότερο απ΄οτιδήποτε άλλο στον κόσμο, φοβάται μη δυστυχήσουν εκείνοι που αγαπά.
Αντρέι Ταρκόφσκι
απόσπασμα από το Μαρτυρολόγιο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου